અકબરે પોતાની બધી જ દીકરીઓને કુંવારી કેમ રાખી?,હકીકત જાણીને તમારા પણ હોશ ઉડી જશે..

આજે આપણે વાત કરીશું એક એવા પરાક્રમી રાજા વિશે જેણે પોતાની દીકરીઓને કુંવારી રાખી હતી, બધા જાણે છે કે અકબર મુઘલ વંશના મહાન શાસક હતા. હા, તે માત્ર બહાદુર જ નહિ પણ તમામ ધર્મોમાં માનનારા રાજા પણ હતા.

જ્યાં અકબરના માતા-પિતા બધા મુસ્લિમ હતા, તેમણે પણ એક હિન્દુ રાણી સાથે લગ્ન કર્યા હતા, એટલે કે તેમણે રાણી જોધા સાથે લગ્ન કર્યા હતા.

પણ એમાં કોઈ શંકા નથી કે તેણે ઈતિહાસમાં ઘણા રાજાઓને હરાવ્યા એટલે કે તેણે હારનો સ્વાદ ચાખ્યો. આ જ કારણ છે કે બાદશાહ અકબર પણ પોતાની શક્તિ માટે જાણીતા હતા.

બાદશાહ અકબરે પણ ભારતના વિકાસમાં મહત્વની ભૂમિકા ભજવી હતી. અકબર હંમેશા સન્માન, આદર અને ગૌરવ સાથે જીવતો રાજા હતો.

આવી સ્થિતિમાં તેને કોઈની સામે ઝૂકવાનું પસંદ નહોતું. તમે વિચારતા હશો કે આપણે અચાનક અકબરની વાત કેમ કરીએ છીએ. ખરેખર, આની પાછળ એક મોટું કારણ છે. બાદશાહ અકબરે તેમને ઘણું સન્માન આપ્યું, પરંતુ તેમ છતાં તમને જાણીને નવાઈ લાગશે કે તેમણે પોતાની ત્રણ દીકરીઓને જીવનભર કુંવારી રાખી.

તમને આ સાંભળીને નવાઈ લાગશે પણ આ સત્ય છે. ખાસ કરીને, જ્યારે અકબરની પુત્રીઓ યુવાન અને લગ્ન માટે લાયક હતી, ત્યારે તેણે વિચાર્યું કે તેણે તેની પુત્રીના લગ્ન માટે વર અને તેના પિતા સામે માથું નમાવવું પડશે.

આથી, અકબરે પોતાની ત્રણ દીકરીઓને આખી જીંદગી કુંવારી તરીકે રાખી સન્માન અને પ્રતિષ્ઠા જાળવવા માટે જેથી ભવિષ્યમાં તેમને ક્યારેય કોઈની સામે ઝુકવું ન પડે.ત્રણ દીકરીઓને બેડરૂમમાં પ્રવેશવાની મંજૂરી ન હતી.

નોંધનીય છે કે માત્ર અકબર જ નહીં પરંતુ તેમના વંશજોએ પણ આ નિયમનું પાલન કર્યું હતું અને તેઓએ તેમની પુત્રીઓને જીવનભર કુંવારી બનાવી હતી. હવે તમે તેના પિતાનો પ્રેમ અને તેની લાગણીઓ કહી શકો છો. હા, કારણ કે આજના સમયમાં ભાગ્યે જ કોઈ એવો પિતા હશે.

જેણે પોતાની દીકરીને આખું વર્ષ ઘરમાં રાખી હોય કે તેની સંભાળ રાખી હોય. જો કે આજકાલ છોકરીઓમાં તાકાત હોય છે. પોતાના પગ પર ઊભા રહીને તેઓ પોતાના નિર્ણયો જાતે જ લે છે, પરંતુ જ્યારે લગ્નની વાત આવે છે ત્યારે બધું માતા-પિતાના કહેવા પ્રમાણે થાય છે.

કદાચ આ જ કારણ છે કે ઈતિહાસમાં બાદશાહ અકબરના નિર્ણયને તેમની દીકરીઓએ તેમની દીકરીઓ માટે શાંતિથી સ્વીકાર્યો હતો. તેમનું શાસન 18 થી 1908 સુધી હતું.

ઘણી સૈન્ય જીત મેળવીને, તેમણે દેશનો મોટા ભાગનું આયોજન કર્યું અને રાજકીય, વહીવટી, આર્થિક અને ધાર્મિક સહિષ્ણુતા અને એકીકરણ તરફ નોંધપાત્ર પ્રગતિ કરી. તેણે અગિયાર લગ્ન કર્યા હતા.

અકબરના દાદા બાબુરી 18માં અફઘાનિસ્તાનથી પોતાની સેના સાથે હિન્દુસ્તાન પહોંચ્યા અને રાણા સંગ્રામ સિંહને હરાવી આગ્રાની ગાદી પર કબજો કર્યો અને હિન્દુસ્તાનમાં મુઘલ સલ્તનતની સ્થાપના કરી. તેમણે તેમની આત્મકથા તુજુ-કે-બાબરી લખી જે ભારતના ઇતિહાસમાં મહત્વપૂર્ણ સ્થાન ધરાવે છે.

120 એડીમાં કન્નૌજના યુદ્ધમાં શેર શાહ સૂરી દ્વારા હુમાયુને હરાવ્યો હતો, જે હુમાયુના 18 વર્ષના ભટકતા અને મુશ્કેલ જીવનની શરૂઆત દર્શાવે છે. દરમિયાન 191માં તે સિંધના અમરકોટ ગામ પાસે તેની પત્ની હમીદાબાનુને મળ્યો અને 191માં તેણે હમીદાબાનુ સાથે લગ્ન કર્યા.

ત્યારબાદ 191માં તેમને બદરુદ્દીન નામનો પુત્ર થયો પરંતુ હુમાયુએ પુત્રનું નામ બદલીને જલાલુદ્દીન મોહમ્મદ રાખ્યું. હુમાયુને હુમલાથી બચાવવા તે તેની પત્ની સાથે ઈરાન ભાગી ગયો અને જલાલુદ્દીનને તેના કાકાઓની સુરક્ષામાં રહેવું પડ્યું.

તે પહેલા થોડા દિવસો કંદહારમાં અને પછી કાબુલમાં રહ્યો, અને 19 થી કાબુલમાં તેના ભાઈઓ સાથે હુમાયુના સંબંધો બહુ સારા નહોતા.

જો કે જલાલુદ્દીનની હાલત એક કેદી કરતા થોડી સારી હતી જ્યારે તેણે ફરીથી કાબુલ પર પોતાની નજર ગોઠવી. ધ્વજ, અકબર તેના પિતાના બચાવમાં આવ્યો. પરંતુ 13 વર્ષના ટૂંકા ગાળામાં અકબરના કાકા કામરાને કાબુલ પર ફરીથી કબજો કરી લીધો.

અકબર તેના માતા-પિતાના રક્ષણ હેઠળ રહ્યો. અકબરના યોગ્ય શિક્ષણ માટે હુમાયુએ મુલ્લા ઈસામુદ્દીન ઈબ્રાહીમ, મૌલાના અબુલ કાદિર, મીર અબ્દુલ લતીફ વગેરેની નિમણૂક કરી, જેઓ તે સમયના પ્રખ્યાત મુસ્લિમ વિદ્વાન હતા.

આ બાબતની સત્યતા એ છે કે તેણે પોતે ક્યારેય કશું લખ્યું નથી. હુમાયુના ખોવાયેલા સામ્રાજ્યને પાછું મેળવવાના અવિરત પ્રયાસો આખરે સફળ થયા અને તે 18 એડીમાં ભારત પહોંચ્યો.

9 જાન્યુઆરી, 18 ના રોજ, હુમાયુના પિતાનું દિલ્હીમાં મહેલના પગથિયાં પરથી પડીને અકસ્માતે મૃત્યુ થયું હતું. તે સમયે અકબર પંજાબના ગુરદાસપુરના કાલનૌર ગામમાં વજીર બૈરામ ખાન સાથે હતા.

તે સમયે મુઘલ સામ્રાજ્ય કાબુલથી દિલ્હી સુધી વિસ્તરેલું હતું અને હેમુના નેતૃત્વમાં અફઘાન સેનાનું પુનર્ગઠન કરવું એક પડકાર હતું.