કુવારાપણું તોડ્યા વગર આ રીતે છોકરીઓ કરી શકે છે સમા-ગમ,કોઈને નહીં ખબર પડે..
સુષ્મિતાના માતા-પિતાને સંતોષ હતો કે તેમની દીકરી સારા ઘરમાં સંબંધ થવા જઈ રહ્યો છે. સુષ્મિતા અને સાગરે એકબીજાની આંખોમાં જોયું અને હસ્યા. તે પછી તે સુંદર સપનાની નદીમાં ડૂબી ગયો.
સુષ્મિતા તેના મહેલમાં સરકારી ઇન્ટર સ્કૂલમાં ગેસ્ટ ટીચર હતી અને તેના પિતા સિવિલ એન્જિનિયર હતા. તેણીએ તેના કોન્ટ્રાક્ટરના પરિચિતના પુત્ર સાગર સાથે લગ્ન કર્યા.
મલ્ટીનેશનલ કંપનીમાં સારા હોદ્દા પર રહેલી સુષ્મિતા સાથે સુષ્મિતાનો ચોક્કસ સંબંધ હતો. સુષ્મિતા અને સાગર મળ્યા ત્યારે તેઓએ ઘણું જોયું, તેથી તેઓ પણ ખુશીથી સંબંધ માટે સંમત થયા.સંબંધને સામાજિક બંધન મળ્યું.
કંપનીના કામના કારણે સાગરને એક વર્ષ માટે વિદેશ જવાનું થયું હતું, તેથી આવતા વર્ષે લગ્નની તારીખ નક્કી કરવી પડી હતી.કામ પૂરું થતાં જ સુસ્મિતાને પાછા જવાનું કહી સાગર વિદેશ ગયો હતો. સુસ્મિતાએ સાગરનો રૂમાલ પોતાની પાસે રાખ્યો કે તારી સુગંધ એમાં વસી ગઈ છે.
એક સાંજે સુષ્મિતા તેના ટેરેસ પર ચાલી રહી હતી અને હંમેશની જેમ સાગર તેની સાથે વીડિયો કોલ પર વાત કરી રહ્યો હતો. જ્યારે મામલો વધી ગયો તો સુષ્મિતાએ સાગરને બીજા દિવસે તેની સાથે વાત કરવાનું કહ્યું. થોડી વાર પછી સુષ્મિતાએ ફોન કટ કરી દીધો.
આ પછી, જ્યારે સુષ્મિતા નીચે જવા માટે વળ્યા, ત્યારે અચાનક તેની નજર તેના પાડોશી છોકરા નિશાંત પર પડી, જે ટેરેસ પર ઉભો હતો તે બંનેને વાતો કરતો જોઈ રહ્યો હતો.
અને કહ્યું, અરે નિશાંત ભાઈ, ક્યારે આવ્યા? મને ખબર ન હતી. તમે અહીં આવ્યા છો ત્યારથી હું ટેરેસ પર છું નિશાંતે તેના અધીરા હાસ્ય સાથે કહ્યું. સુષ્મિતા આંખો નીચી કરીને સીડી તરફ ચાલી ગઈ. નિશાંતની આંખો જોઈને તે સમજી ગઈ કે તેને તેના માટે કોઈ બીજી લાગણી હતી.
બીજી સાંજે સુષ્મિતા ટેરેસ પર એકલી ચાલી રહી હતી ત્યારે નિશાંત પણ તેના ટેરેસ પર આવ્યો હતો. નિશાંત ભાઈ, કેમ છો? ઓછું જુઓ.
આવી વાત સાંભળીને નિશાંતને થોડો આશ્ચર્ય તો થયું, પણ પછી તેનું મન લાડવા ફૂટવા લાગ્યા.તે વાત કરવા આતુર હતા. તેથી તે ટેરેસની કિનારે સુષ્મિતા પાસે ગયો અને કહ્યું, હું આ સમયે અહીં રોજ આવું છું. તમે વ્યસ્ત છો.
તો સુષ્મિતાએ ખુશીથી કહ્યું, શું કરું ભાઈ, હવે ચાલવાનું શરૂ કરો. ત્યાર બાદ તેઓ અહીં-તહીં વાતો કરવા લાગ્યા. થોડા દિવસો પછી એક દિવસ સુષ્મિતા ઘરે એકલી હતી. બધા કોઈ સંબંધીના ઘરે હતા. ચાલ્યા ગયા.
સુષ્મિતાની પિતરાઈ બહેન સુનિતિ તેની સાથે સૂવાનો પ્રયત્ન કરે છે.સાંજનો અંધકાર સુસ્મિતાને ડરાવતો હતો.તેણે સુનિતિને ઘણી વાર વહેલા આવવાનો મેસેજ કર્યો હતો.કપડા પેક કર્યા પછી તેણે જોયું કે તેનો એક શર્ટ ગાયબ હતો.
કેતને આજુબાજુ જોયું તો સમીજ પડેલો હતો. નિશાંતના ટેરેસ પરના ખૂણામાં. નિશાંત આવે તે પહેલાં તે દોડવા માંગતી હતી, પણ તેણે શર્ટ ઊંચકીને ફેરવતા જ નિશાંત તેને હસતો ઉભો જોવા મળ્યો. સુષ્મિતાએ તેના તરફ એક અસ્વસ્થ સ્મિત ફેલાવ્યું.
નિશાંતે કહ્યું, અહીં ઉડીને આવ્યું હશે. હા ભાઈ, આજે પવન જોરદાર હતો. સુષ્મિતા જવાના મૂડમાં હતી પણ નિશાંત તેની સામે દીવાલ પાસે ઉભો રહીને વાત કરવા લાગ્યો. સાંજ સુધીમાં તે સંપૂર્ણ ઢંકાઈ ગયું હતું. સુષ્મિતાએ કહ્યું, ભાઈ, હવે હું જાઉં છું.
હા, મને પણ અહીં મચ્છર કરડ્યા છે. નિશાંતે તેના પગ થપથપાવીને કહ્યું, ઠીક છે, બે મિનિટ નીચે આવ. હું તને પણ બતાવીશ. અનિચ્છાએ, સુષ્મિતા નિશાંત સાથે સીડી નીચે આવી. તેના મનમાં એક વિચિત્ર ડર હતો.
નિશાંતે લેપટોપ ચાલુ કર્યું અને બતાવવાનું શરૂ કર્યું. નિશાંતે જવાબ આપ્યો, અહીંના બધા લોકો પણ શહેર છોડીને ચાલ્યા ગયા છે. તેઓ કાલે આવશે. સુષ્મિતાનું દિલ તૂટી ગયું. તેણે કહ્યું, ભાઈ, હવે હું જાઉં છું.
મી ટુ ફૂડ શમિતાએ એટલું કહ્યું કે નિશાંતે તેનો હાથ પકડી લીધો. પણ વિશ્વાસ ન થયો. ટેબલ પર લખેલું હતું, સાગરના ચિત્રોમાં રોજ એક નવી છોકરી આવશે. તેથી તમે તેને ખવડાવો. ફૂડનું પેકેટ. તમે કેમ મૂંઝવણમાં છો? થોડું જુઠ્ઠું પણ બનો. કોઈને ખબર નહીં પડે.
સુષ્મિતાનું હૃદય ઝડપથી ધડકવા લાગ્યું. નિશાંતે તેના મનમાં રહેલી શંકાના એ જ મુદ્દાને સ્પર્શ કર્યો, જે તે દિવસ-રાત ચિંતા કરતો હતો, શું સાચું અને શું ખોટું તે વિચારવામાં મોડું થઈ ગયું છે. ઓરડામાં તોફાન મચી ગયું.
શરીરની જરૂરિયાતો અને માનસિક ચિંતાઓથી ભરાઈ ગયેલી, સુષ્મિતા તેને અને નિશાંતના કપડાંને દરવાજામાંથી જુએ છે. નિશાંતના ગરમ, ધબકતા શ્વાસને સુષ્મિતાના અસ્વસ્થ શ્વાસ સાથે ભળતા જોયા.
બધું શાંત થયા પછી, સુષ્મિતા તેની આંખોના ખૂણામાંથી ભેજ લૂછીને ત્યાંથી તેના કપડાં પેક કરે છે. અને પોતાની જાતને છોડી દીધી. નિશાંતે પણ તેની સાથે આંખનો સંપર્ક કરવાનો પ્રયાસ કર્યો.
