રોજ મને 10 જણા રમકડાંની જેમ વાપરે છે,રોજ આટલા ગ્રાહકોને ખુશ કરવા પડે છે,જો ના કહું તો મારી આવી….
એક નાનકડા ફ્લેટમાં અંદર જતા જ મને મારી સામે કિંજલ નામની છોકરી દેખાય છે. કિંજલ સુંદર કિંજલ, ઉદાસી આંખો સાથે, તેણીએ મને જોતાની સાથે જ, તેના સફેદ શરીર પર મોટા કાળા શાહી ટેટૂઝ છુપાવવાનું શરૂ કર્યું. હું તેને જોઉં છું, તેઓ નિષ્ફળ જાય છે.
તેના હાથ સતત ધ્રૂજતા હતા, જાણે લાંબા સમય સુધી ચિંતાના હુમલા હવે તેના જીવનનો એક ભાગ બની ગયા હતા. તે જેટલું વધારે બોલે છે, તેટલા જ તેના આંસુ વહે છે, કદાચ શબ્દો પણ હવે તેનું દુ:ખ વ્યક્ત કરી શકતા નથી.
માત્ર 22 વર્ષની ઉંમર, ઘરથી 3000 કિ.મી. હું 15 વર્ષની હતી ત્યારે મારા લગ્ન થયાં. મને આશા હતી કે મારા પતિ મને ટેકો આપશે, પરંતુ તેણે ત્રણ મહિનામાં મને છૂટાછેડા આપી દીધા. હું ધાર્મિક છોકરી હતી. તે પડદામાં પૂજા કરતી હતી.
આપણે ત્યાં કોઈ છોકરીનો ચહેરો પણ જોઈ શકતા નથી. માતાની હૃદયની બીમારી વધી રહી હતી, આ દરમિયાન ઓઈનુર નામની મહિલા મળી આવી. તેણીએ કહ્યું કે તેણી દુબઈમાં એક પરિવારના બાળકોની સંભાળ રાખે છે, તેને સારા પૈસા મળશે.
મેં હા પાડી તેણે મારો પાસપોર્ટ લીધો અને મને દુબઈની ટિકિટ અપાવી. જ્યારે હું ફ્લાઈટ દ્વારા દુબઈ પોહચી ત્યારે મને કહેવામાં આવ્યું કે દુબઈમાં જ એક બીજું શહેર છે, જ્યાં મારે ઉડવાનું છે. તે જાન્યુઆરી 2022 ની વાત છે.
જ્યારે હું તે શહેરમાં પોહચી, ત્યારે મને કહેવામાં આવ્યું કે અહીંથી મારે બાળકો સાથે એક મહિલાને બસ લેવાનું છે. તેઓએ મારો પાસપોર્ટ અને ઓળખપત્ર પણ લઈ લીધું. અત્યાર સુધી મને ખબર નહોતી કે હું કયા શહેરમાં છું અને મને ક્યાં લઈ જવામાં આવી રહી છે. હું હમણાં જ વિચારી રહી હતી કે હું દુબઈમાં મેડમની મુલાકાત લઈ રહી છું.
મને રોડ દ્વારા લાંબી મુસાફરી કરીને લઈ જવામાં આવી અને પછી નવા શહેરમાં લાવવામાં આવી. મને અહીં એક મેડમ પાસે મોકલવામાં આવી, જેમને નાના બાળકો હતા, જેમની મેં બે દિવસ સંભાળ લીધી. મને લાગ્યું કે હું દુબઈમાં છું અને નોકરાણી તરીકે કામ કરું છું.
બે દિવસ પછી મને બજારમાં લઈ જવામાં આવી અને ટૂંકા કપડા આપવામાં આવ્યા. હું સમજી શકી નહીં કે મારે આ કપડાંની જરૂર શા માટે છે. પાછળથી રાત્રે મને કહેવામાં આવ્યું કે મારા દસ્તાવેજો તેમની પાસે છે અને હું વિઝા વિના ભારતમાં છું.
મને કહેવામાં આવ્યું કે તમારે અહીં સે-ક્સ વર્કનું કામ કરવાનું છે અને જો હું નહીં કરું તો તેઓ ગેરકાયદેસર રીતે આવવા બદલ મારી ધરપકડ કરશે. મને બહુ મોડેથી ખબર પડી કે મને દુબઈથી કાઠમંડુ (નેપાળ) અને પછી દિલ્હી લાવવામાં આવી.
પહેલા મને માર મારવામાં આવ્યો, પછી મારા પર બળાત્કાર કરવામાં આવ્યો અને બાદમાં મને સે-ક્સવર્ક તરીકે કામ કરવા માટે દબાણ કરવામાં આવ્યું. જે બોસ માટે મને છોડવામાં આવી. તેની પાસે મારા જેવી બીજી ઘણી છોકરીઓ હતી.
તે બધા, મારી જેમ, ઉઝબેકિસ્તાન અને અન્ય જગ્યાએથી લાવવામાં આવ્યા હતા.આશિયા રડવા લાગે છે. હું ચૂપ રહેવાનો પ્રયત્ન કરું છું. જેમ તે તેની વાર્તા કહે છે, તેના હાથ સતત ધ્રુજતા રહે છે.
તે નર્વસ થઈ જાય છે અને અચાનક ઉઝબેકમાં બોલવાનું શરૂ કરે છે. પછી તે અટકે છે, કદાચ તે પાછો આવશે. થોડીવાર મૌન રહ્યા પછી, તેણે આગળ કહ્યું અમારા બોસ અમને બપોરે ત્રણ વાગ્યે કામ પર મૂકતા હતા. રોજ સવારે 6-7 વાગ્યા સુધી નોન-સ્ટોપ કામ કરવું પડતું.
એક દિવસમાં ઓછામાં ઓછા 7-8 ગ્રાહકો આવતા હતા. કેટલાક દિવસો દસથી વધુ. અમારી પાસે તમામ પ્રકારના લોકો આવે છે, તેમની અલગ-અલગ માંગણીઓ હોય છે. હું ખૂબ જ થાકી ગઈ હતી, પરંતુ જો હું થાક બતાવતી તો મને વધુ મારવામાં આવતી.
બોસને લાગ્યું કે અમે ના પાડી રહ્યા છીએ અથવા બેદરકાર છીએ, તેથી અમને માર મારવામાં આવ્યો, સિગારેટથી ડામ આપવામાં આવ્યા. શરીર પર કટ કરવામાં આવ્યા. ખૂબ જ થાકી જવાથી તેને બીમારીનું બહાનું બનાવવું પડ્યું. મારા પીરિયડ્સ આવ્યા ત્યારે કોઈક રીતે મને રાહત મળી.
કિંજલે આગળ કહ્યું હું દિવસ-રાત દેહવ્યાપાર કરતી હતી. બદલામાં મને પૈસા મળતા ન હતા. અલગઅલગ કારણોસર બોસ અમારા પર દેવાનો આરોપ લગાવતા હતા.
મને કહેવામાં આવ્યું કે મને કામના અડધા પૈસા જ મળશે. મને કહેવામાં આવ્યું કે મેં એક મહિનામાં 12 લાખનું કામ કર્યું અને 6 લાખ રૂપિયા કમાયા, પરંતુ પૈસા ક્યારેય આપ્યા નહોતા.
એકવાર માતાની તબિયત બગડી, મેં પૈસા માંગ્યા. આ વાતને લઈને ઘણી લડાઈ થઈ હતી. તેણે કહ્યું કે પહેલા મારે લોન ચૂકવવી પડશે, પછી મને કંઈક મળશે. અમને વ્યસની બનાવવા માટે દવાઓ આપવામાં આવી હતી. પછી તે દવાઓના પૈસા પણ અમારી પાસેથી લેવામાં આવ્યા હતા.
ભાષા ન જાણતા હોવાને કારણે ગ્રાહક સાથે વાત પણ કરી શકતા નથી. માત્ર લાશની જેમ પડી જશે. ગ્રાહકો પોતાનો ગુસ્સો કાઢીને ચાલ્યા જાય છે. હું કોઈપણ રીતે મારી માતા પાસે પાછી જવા માંગતી હતી.
જ્યારે આ બધું હાથમાંથી નીકળી ગયું ત્યારે ઓગસ્ટ 2022માં હું ઉઝબેકિસ્તાન એમ્બેસી પોહચી. હું બચી ગઈ. હવે હું એક NGO સાથે રહું છું અને મારો કેસ દિલ્હી કોર્ટમાં ચાલી રહ્યો છે. મારી એક જ ઈચ્છા છે કે આ કાયદાકીય પ્રક્રિયા વહેલામાં વહેલી તકે પૂરી થાય અને હું કોઈક રીતે ઘરે પરત ફરી શકું
