મીનાવાડામાં દેખાડ્યો દશામાં એ પરચો, એક દીકરીની મદદ કરવા માટે સાક્ષાત હજાર થયા દશામાં…
ગુજરાતની ધરતી એટલી પવિત્ર છે કે જ્યાં અનેક દેવી-દેવતાઓનો પવિત્ર વાસ છે. મુસીબત આવે ત્યારે ભક્ત દેવી-દેવતાઓનું સ્મરણ કરીને પોતાના દુ:ખ દૂર કરે છે. મીનાવાડામાં આજે પણ દશામાં હજારો લોકો છે. ડાકોરથી 25 કિમી દૂર મીણવાડા ગામમાં દશાનું ભવ્ય મંદિર આવેલું છે. અહીં હજારો નહીં પરંતુ લાખોની સંખ્યામાં શ્રદ્ધાળુઓ પોતાની માનતા પૂરી કરવા આવે છે. માતાજી દ્વારા કળિયુગમાં કેટલાક ઉદાહરણો સ્થાનિક લોકોને આપવામાં આવે છે.
સ્થાનિકોના જણાવ્યા પ્રમાણે વર્ષ 1995માં ગામની એક દીકરી જે દશામાંની ભક્ત હતી અને શ્રાવણ માસમા દશામાંના વ્રત કરી રોજ કોઈના ઘરે જઈ આરતી નિત્યક્રમ મુજબ જતી હતી.પછી એક દિવસ તે મહોર નદીના ખેતરમાં ભેંસ ચરાવીને સાંજે પરત ફરી રહી હતી. તે સમયે તેનો વેશ પાતાળમાં ફસાઈ ગયો હતો, પરંતુ જ્યારે દશાની આરતીનો સમય આવ્યો ત્યારે પુત્રીએ માતા દશાને વિનંતી કરી કે તે પોતાનો વેશ ઉતારીને સમયસર આરતી કરે અને પાણીમાં કાદવમાં ફસાયેલી ભેંસને બહાર કાઢી.
હકીકતમાં પુત્રીમાં હાજર થયા હતા. તે વાયુવેગે આખા ગામ અને તાલુકામાં ફેલાયેલું હતું અને પછી વર્તમાન મંદિરનો જીર્ણોદ્ધાર કરવામાં આવ્યો હતો જ્યાં આજે પણ દીકરી દશામાં માતાની પૂજા કરે છે અને ભક્તોને સાક્ષાત દર્શન પણ આપે છે. આ સિવાય મંદિરમાં દર્શન કર્યા બાદ વાજણાંના ઘરે પારણું બનાવવામાં આવે છે અને માતા મનની તમામ મનોકામનાઓ પૂર્ણ કરે છે.
ગુજરાત ઉપરાંત રાજસ્થાન, મહારાષ્ટ્ર સહિતના કેટલાક દૂરના રાજ્યોમાંથી પણ લોકો મુલાકાતે આવે છે. મીનાવાડા ગામનો 700 વર્ષ જૂનો ભક્તિ ઇતિહાસ છે. વર્ષો પહેલા મીનલ શહેર એક કોમોડિટી અને વેપારનું સ્થળ હતું, પરંતુ એક સમયે શહેરમાં પૂર આવ્યું હતું અને શહેર પાણીમાં ગરકાવ થઈ ગયું હતું. પરિયાઓ પથ્થરના રૂપમાં બેઠેલા હતા અને આ પરિયાને સ્પર્શ કરવાની કે ખસેડવાની પરવાનગી ન હતી જે આજે પણ બારોટોના પુસ્તકમાં નોંધાયેલ છે.
